Regelgeving
AEEA

Regelgeving

AEEA

Regelgeving 

» Regeling AEEA
» WEEE-richtlijn 2012/19/EU
» RoHS
» Ecodesign


Regeling AEEA

Producenten of importeurs van auto’s, elektr(on)ische apparatuur, batterijen en accu’s, autobanden of verpakkingsmateriaal (als onderdeel van een verpakt product), zijn verantwoordelijk voor het beheer van dat product in de afvalfase. Dit valt onder het principe van producentenverantwoordelijkheid. De producenten of importeurs moeten daarvoor individueel of als collectief een inname- en verwerkingsstructuur opzetten.

Over de inzameling en verwerking van het product in de afvalfase moet de producent of importeur in de meeste gevallen een mededeling of melding doen. Daarnaast moeten zij jaarlijks een verslag indienen over de resultaten van het voorgaande jaar. Mededelingen, meldingen en de jaarlijkse verslagen beoordeelt de Inspectie Leefomgeving en Transport.

De regelgeving op het gebied van e-waste is vastgelegd in de Regeling Afgedankte Elektrische en Elektronische Apparatuur die op 14 februari 2014 van kracht is geworden. Deze vervangt de oude Regeling beheer elektrische en elektronische apparatuur.

Producenten of importeurs van elektr(on)ische apparatuur zijn verantwoordelijk voor het beheer van dat product in de afvalfase. De producenten of importeurs moeten daarvoor individueel of als collectief een inname- en verwerkingsstructuur opzetten. 


WEEE-richtlijn

Op 13 augustus 2012 traden nieuwe Europese regels met betrekking tot de inzameling en verwerking van e-waste in werking. E-waste (d.i. Afgedankte Elektrische en Elektronische Apparatuur, of AEEA) is een van de snelstgroeiende afvalstromen en biedt aanzienlijke mogelijkheden om secundaire grondstoffen op de markt aan te bieden. Systematische inzameling en adequate verwerking zijn een eerste vereiste voor het recyclen van materialen als goud, zilver, koper en zeldzame metalen in tv's, laptops en mobiele telefoons.

Met de nieuwe richtlijn wordt een duidelijke stap voorwaarts gezet op het gebied van milieubescherming en wordt een krachtige impuls gegeven aan het efficiënte gebruik van hulpbronnen in Europa. In de richtlijn zijn nieuwe inzamelingspercentages vastgesteld: vanaf 2016 moet 45 procent van de verkochte elektronische apparatuur worden ingezameld en in een tweede fase (vanaf 2019), 65 procent van de verkochte apparatuur of 85 procent van het voortgebrachte elektronische afval. De lidstaten kunnen kiezen over welke van deze twee equivalente maatstaven zij willen rapporteren. Na een effectbeoordeling zal het momenteel nog beperkte toepassingsgebied van de richtlijn worden verruimd tot alle categorieën elektronisch afval.

De richtlijn geeft de lidstaten de instrumenten in handen om doeltreffender de strijd aan te binden met de illegale export van afval. Illegale overbrengingen van AEEA vormen een ernstig probleem, met name wanneer de EU-regels voor de verwerking van afval worden omzeild door voor te wenden dat het om legale overbrengingen van tweedehandsapparatuur gaat. De nieuwe richtlijn verplicht exporteurs ertoe te testen of de apparatuur werkt en documenten te verstrekken over de aard van de overbrengingen waarvan wordt vermoed dat ze illegaal zijn.

Een andere verwachte verbetering is de vermindering van de administratieve lasten door de harmonisatie van nationale registratie- en verslagleggingsvereisten. Vereisten van de registers van de lidstaten voor producenten van e-waste zullen voortaan beter op elkaar aansluiten. Momenteel wordt slechts een derde van het elektrisch en elektronisch afval in de EU gescheiden ingezameld in het kader van het gedocumenteerde systeem.

De huidige inzamelingsdoelstelling van de EU bedraagt 4 kg AEEA per hoofd van de bevolking, wat neerkomt op zo'n 2 miljoen ton per jaar van de circa 10 miljoen ton AEEA die jaarlijks in de EU wordt gegenereerd. Verwacht wordt dat het volume AEEA in 2020 zal toenemen tot 12 miljoen ton. Het uiteindelijke streefcijfer van de nieuwe richtlijn, een ambitieuze 85 procent van alle voortgebrachte AEEA, zal ervoor zorgen dat in de EU in 2020 ongeveer 10 miljoen ton, of ruwweg 20 kg per hoofd van de bevolking, gescheiden wordt ingezameld.

Link: Frequently Asked Questions on Directive 2012/19/EU on WEEE


RoHS  

De richtlijn 2002/95/EG geeft restricties op het gebruik van gevaarlijke stoffen tijdens fabricage van elektronische en elektrotechnische componenten. Net als de WEEE-richtlijn werd ook de RoHS (Restriction Of the use of certain Hazardous Substances) richtlijn in alle Europese lidstaten van kracht op 13 augustus 2004. De RoHS-richtlijn is opgesteld om de mate van hergebruik te verbeteren en om bepaalde gevaarlijke stoffen in e-waste te minimaliseren. Dit omdat een deel van de e-waste niet te hergebruiken is. Er zijn ook landen buiten de Europese Unie die een vergelijkbare wetgeving met betrekking tot gevaarlijke stoffen hanteren zoals Japan, China, staten in de Verenigde Staten en provincies in Canada.

De maximumconcentratie van de stoffen in het productieproces bedraagt:

  • tot 0.1% gewichtsprocent van het homogene materiaal voor lood, kwik, hexavalent chroom, Polybrominated biphenyls (PBB) en Polybrominated biphenyl ethers (PBDE)
  • tot 0.01% gewichtsprocent van het homogene materialen voor cadmium

Homogeen materiaal is een enkelvoudige stof die mechanisch gescheiden kan worden van andere stoffen. Zo kan bijvoorbeeld een tinlaag op lood mechanisch worden gescheiden. Bovenstaande grenswaarden hebben overigens geen betrekking op het gewicht van het afgewerkte product, het montageonderdeel of zelfs een component.
De RoHS-richtlijn heeft tot gevolg gehad dat productieprocessen van elektronicafabrikanten gewijzigd moesten worden en deze op zoek moesten gaan naar alternatieven.

Zo heeft de richtlijn invloed gehad op:

  • PBDE en PBB, welke gebruikt worden als vlamvertragers in kunststoffen;
  • Lood, dat wordt gebruikt omdat het het smeltpunt bij solderen verlaagt en omdat het zorgt voor een lage warmtebelasting van de elektronica-onderdelen; daarnaast wordt het toegepast in verf als pigment of droogmiddel en in PVC als stabilisator;
  • Hexavalent chroom, dat een corrosiewerende laag vormt op metalen en wordt toegepast in verf om het corrosiebestendig te maken;
  • Kwik, dat wordt toegepast in TL-lampen, sensoren en relais;
  • Cadmium, dat wordt toegepast in verf als pigment, in PVC en contacten.

Van belang om te weten is dat elektrische en elektronische apparaten die buiten de EU zijn geproduceerd, maar in de EU worden verkocht ook aan de RoHS-richtlijn moeten voldoen.

Link en bron: ec.europa.eu/environment/waste/weee/legis_en.htm

 

Ecodesign

Op 24 oktober 2009 is de EU-richtlijn Ecologisch Ontwerp Energieverbruikende Producten, ook wel Ecodesign in werking getreden. De redenen voor Ecodesign zijn: innovatie, verhoogde productkwaliteit, energiebesparing, materiaalreductie, kostenbesparing, en milieuwinst. Bij Ecodesign wordt vanaf het ontwerp van een product gekeken naar de gevolgen voor het milieu, waarbij rekening wordt gehouden met alle facetten gedurende de productketen. Er wordt als het ware op een integrale manier nagedacht over de levenscyclus van een product en welke keuzes de producent, klant en milieu ten goede komen. Dit levert winst op voor de producent in termen van kostenbesparing tijdens het productieproces, en voor het milieu als gevolg van een efficiënter productieproces.

Link en bron: http://ec.europa.eu/growth/single-market/european-standards/harmonised-standards/ecodesign/